اکثر ویلاسازی‌هایی که در کشور ما اتفاق می‌افتد، به دلیل مسائل عدیده‌ای از جمله عدم وجود طرح‌های تفصیلی مبتنی بر اصول شهرک سازی ویلا و همچنین عوامل متعدد فرهنگی، محدود به دیوارها و حصارهایی می‌باشند که به شدت در میدان دید ویلا (از درون به بیرون، و از بیرون به درون) و همچنین غنای معماری این گونه پروژه‌ها تأثیرگذار می‌باشند، هدف ما در این پروژه، ارائه‌ی آلترناتیوی در راستای حل این موضوع و یا کاهش تأثیر آن می‌باشد. برای دستیابی به این هدف، سعی نمودیم کرانه‌ی اجباری را به وسیله‌ی جایگزینی آن با کرانه‌ی تعریف شده، از دامنه ی بصری حذف کنیم.

به عبارتی، تعریف یک حصار ثانوی که هم با حجم کلی بنا در هم آمیخته باشد و هم باعث تعریف یک میان فضای جدید گردد. و در ادامه نیز به وسیله‌ی ایجاد شکاف‌های هدفمند در این کرانه، دیدهای مدنظر و قابل کنترل به بنای اصلی و میان فضا فراهم نمودیم. محل و فرم شکاف‌های ایجاد شده همگی هدفمند و در بخش‌هایی از کرانه ایجاد شده‌اند که دیدهای خاص و کادرمند به حجم کلی بنا فراهم گردد، حضور آب نیز در مقابل نقطه‌های کانونی بصری ذکر شده به هویت بخشی و ایجاد حس مکان در کلیت حجم و اتمسفر پروژه، کمک می‌کند.