در سال‌های اخیر با توجه به موارد متعدد، گرایش فراوانی به زندگی در طبیعت و حومه‌ی شهرها به وجود آمده است. متأسفانه این گرایش رو به فزون، اکثراً به صورت نامطلوب و ناشیانه و بدون در نظر گرفتن استانداردها و الزامات معماری زمینه‌ای و بومی آن منطقه ظاهر می‌شود. از آنجایی که این ساخت‌و‌ساز غالباً در حومه‌ی روستاهای محلی اتفاق می‌افتد، نتیجه یک فرمولوژی نا‌موزون و ناهماهنگ با معماری بومی منطقه می‌گردد.
هدف اصلی این پروژه، ساخت اقامتگاهی متناسب با طبیعت و توجه به تغییرات آب و هوایی یا به عبارتی اقامتگاهی پایدار در برابر نوسانات جوی متناوب و فصلی است. مدیریت هزینه در تولید به عنوان دومین هدف غالب پروژه محسوب می‌شد. برای رسیدن به این اهداف، در اولین قدم ما یک مطالعه تحلیلی از فراسوی ساختار معماری ایران و نحوه هماهنگی آن با موقعیت‌ها و ویژگی‌های اقلیمی در طول تاریخ داشتیم. نتیجه آن، دستیابی به مورفولوژی غالب در موقعیت سکونت و ساختار اقلیمی محلی ایران شد. موقعیت‌ها و پرسش‌هایی که در این زمینه در ذهن ما ایجاد شده است به شرح زیر بوده است؛ الف- شکل‌گیری سکونتگاه تاریخی درون فضای کنونی را چگونه بازخوانی کنیم؟ ب- چگونه می‌توان به حداقل مصرف انرژی‌های تجدیدناپذیر رسید؟ و در نهایت چگونه می‌توان از محیط فضایی محل سکونت بهره برد و در عین حال به ویژگی‌های اقلیمی نیز توجه داشت.
برای حل سوال اولیه، با حفظ ساختار اصلی خانه‌های ایرانی (خلأ داخلی و توده) و مطابق با عملکرد کلی پروژه، زون تابستان‌نشین و زمستان‌نشین را به اتاق‌های روز و شب تقسیم نمودیم.

برای پاسخ به سوال دوم، با توجه به نوسانات بیش از حد دمای شب و روز در منطقه، ما از یک عادت رفتاری و عملی برای کاهش دما و دستیابی به آسایش اقلیمی استفاده کردیم. انسان‌های ساکن در آن اطراف، علاقه زیادی به افروختن آتش دارند و حداکثر در داخل باغ باید آتش روشن کنند؛ این در حالی است که تنها مقداری از آن را صرفاً برای پخت‌و‌پز استفاده می‌کنند و بقیه حرارت حاصله از آتش به هدر می‌رود. ما با جابجایی این آتش، قرار دادن آتشدان در زیر اتاق شب و ذخیره حرارت حاصله از این آتش توسط ظرفیت حرارتی بالای مصالح، در طول شب هنگام کاهش دمای داخلی، از آن استفاده می‌نماییم. همچنین برای خنک کردن هوای داخل اتاق روز، از روش دودکش خورشیدی و سرمایش تبخیری استفاده شده است. به طوری که با قرار دادن گلخانه (جعبه شیشه‌ای) در بین دو حجم و اختلاف دمای ایجاد شده از سیستم همرفت، جریان هوا بین زون هوایی بالای استخر و گلخانه و در نتیجه ایجاد برودت تبخیری، برای خنک شد اتاق روزنشین استفاده می‌نماییم.
متعاقباً برای پاسخ به سؤال سوم، با انتخاب روش بی‌رحمانه در مصالح، ایجاد پوشش‌های فضایی در داخل محور عمودی و تمایز در قله سطوح، تلفیق فضای درونی و طبیعت به کمک ایجاد یک فضای خالی مرکزی و قرار دادن درخت در آن فضا، تلاش کردیم تا یک محیط طبیعی در فضای داخلی ایجاد کنیم.