کافه صدا، پروژه‌ای ساخته شده و در حال بهره برداری بود که به دلیل رویکرد "دکورچینی تزئیناتی"، وضعیتی بسیار آشفته، شلوغ و آزاردهنده‌ای داشت که موجب عدم رضایت مالک پروژه از طراح و نتیجه به دست آمده شده بود.
کارهای انجام شده جدای مباحث ذکر شده، به شدت متراژ فضا را تحت تأثیر قرار داده بود. در نتیجه هدف و راه پیش روی اصلی ما، بازگرداندن خلوص و رهاسازی فضا از تزئینات زاید و اضافی بود.

روشی که ما برای رهاسازی زواید اتخاذ نمودیم، روش ماسک یا همان پوشش بصری بود؛ به عبارتی استفاده از ابزار یا ابژه‌ای جهت نهان‌سازی زواید. اما چالش اصلی اینجا مطرح می‌گردید که ابزار و یا ابژه مطرح شده چه چیزی می‌تواند باشد؟ آیا احتمال این که خود این ابژه باعث آشفتگی بصری گردد، وجود دارد؟! نزدیک‌ترین گزینه برای حل مشکلات ذکر شده، از دیدگاه ما استفاده از صفحه‌ای فاقد هندسه اما دارای بافت که در حول فضا محاط گردد، بود.